Het is herfst en terwijl ik deze blog schrijf, straalt een warme najaarszon naar binnen. Het klimaat verandert, daar kunnen wij niet omheen. Ik wil niet laconiek doen over de opwarming van de aarde, maar als je het vanuit een andere context bekijkt, klinkt het best aardig. Ik hou van warmte en de zonnige, ofwel optimistische, gemoedstoestanden in plaats van herfstdepressie-symptomen. Wie wil nou niet die Nederlandse rijkdom aan natte en koude seizoenen, maar dan zonder datzelfde humeur erbij? We blijken aan alles, maar dus ook aan het weer te moeten wennen. De meteorologische voorspelling van mediterraanse avonden in het najaar klinken bij mij dan ook vreemd in de oren. Hoe moet dat dan met de hangsessies voor de haard, inclusief de herfst-loslatende huilbuien? Dat uitbuiken in een huispak, vanwege een iets te lekkere stoofschotel, en een port in mijn hand. Het liefst met zoveel mogelijk kaarsjes aan en de opluchting dat de zak pepernoten gelukkig al door mijn man is opgegeten. Daar gaat mijn heerlijke herfst!
De universum beweegt en in welk seizoen of klimaat we ook leven, de Maker laat dagelijks de pracht van deze wereld aan ons zien. En wij, wij hoeven hier alleen maar wat vaker op te letten. Deze herfstdag is dan een mooi moment om met bewondering en zonder oordeel je zintuigen aan te zetten, je herfstige gemopper aan de kant te zetten en de wonderschone natuur en wereld om je heen eens te bekijken. En, nog belangrijker. Vergeet niet om naar het allergrootste wonder van God te kijken, jijzelf! (1 Joh 4: 8-10)
Het wonder
In de Bijbelverhalen lezen wij dat niemand zo onvoorwaardelijk van ons en anderen houdt zoals God doet. God is liefde en Hij wil ons graag het vermogen geven liefde te zijn. Om gevuld van Zijn warmte een windstoot warmte aan anderen te geven. Stralen, dat doe ik graag. Ook in de herfst, mijn geboorteseizoen. Zoals ieder mens heb ik echter fases waarbij ik de Heilige Geest vurig vraag mijn zorgen stop te zetten. Ja ja, ik weet dondersgoed dat je kan liefhebben tot je een ons weegt. Alleen dat onsje minder blijkt mijn hele leven al een gevecht. Ik kan behoorlijk vastlopen wanneer ik in een onbegrijpelijke tunnelvisie van het gelijk van de ander kom. Als ik echter de kans pak om terug bij mijn Maker en mijzelf te komen, heb ik meteen weer de voetjes op de grond. God herinnert mij aan de simpele dagelijkse dingen en een prachtige herfstgedachte.
“Kijk eens om je heen Linda. Alles komt goed. Alles is al goed. Ik zorg wel voor de ander. Geniet van mij en laat het los.”
De hoeveelheid zelfliefde is misschien wel een maatstaf waarmee je van een ander houdt.
Zelfliefde
Iedere dag leg ik mijn zorgen bij God neer en daardoor voel ik mij ietsje lichter. Door mijzelf te vergeven en op te warmen met Zijn liefde, kan ik die deken van liefkozing en genade ook weer aan anderen uitdelen. Ik blijf het keer op keer tegen mijzelf zeggen: “heb de ander lief als jezelf…..” en probeer dan de draad weer op te pakken. De hoeveelheid zelfliefde is misschien wel een maatstaf waarmee je van een ander houdt. De ander is namelijk ook een wonder en waard om van te houden. Een ander van dienst zijn, lukt alleen wel het beste als je jezelf niet afwijst of geweld aan doet. Laat ik daarom eerst eens naar dit prachtige meesterwerk, mijzelf, kijken.
Ik zit stil en mijn aandacht gaat naar buiten. De zon verdwijnt achter een wolk. De hemel is groots en het beweegt. Ik denk na over Paulus die zegt dat de wijsheid van de wereld dwaasheid is voor God. Mijn opvattingen doen er eigenlijk niet zo toe en net als het weer kunnen deze met tijd en wijlen veranderen. Ook al verander ik wel eens van mening en bezondig ik mijzelf af en toe aan tegenstrijdigheden, het gaat er vooral om dat ik de ander niet schaadt. De liefde van God en de daaruit vloeiende zelfliefde en vriendelijkheid zorgen ervoor dat ik met vertrouwen naar de veranderingen en hemelse ontdekkingen uitkijk.
Met dat besef, besluit ik los te laten en lief te zijn voor mijzelf. Mijn hart is gevuld, maar ook mijn winkelmandje bij Zara. Die nieuwe laarzen, daar ga ik namelijk echt van stralen. Ook kies ik een niet al te dikke trui, bijpassende oorbellen en dat leuke jurkje in het zwart. Al is een zomer- én een herfsttintje vast een beter plan. Ik besluit ze daarom maar alledrie te laten bezorgen. Geen gebrek aan zelfliefde en tja, het weer is onvoorspelbaar. Ik beweeg gewoon lekker mee.