Linda Klinkenberg woorden van geloof

Posts Tagged‘waarden’

Houd moed, heb lief

Op de zijgevel van een huis aan de Parkzichtlaan in Leidsche Rijn staan de woorden ‘houd moed, heb lief’ geschilderd. Ik lees ze bijna dagelijks, zoals menig voorbijganger. Het is een bemoedigende tekst dat volgens mij laat zien hoe je deze dwaze wereld kunt onderzoeken en het goddelijke op aarde schept. Vooral op de dag van het vreselijke schietincident in Utrecht, mijn stadje, denk ik langer na over deze woorden. De deur kom ik namelijk niet uit. Ik volg het journaal via livestream en tik ondertussen wat mijmeringen weg. Mijn jongens zitten “veilig” binnen in hun schoolgebouw in Utrecht stad…

Continue Reading

Gender neutraal in de mode

Ja, laat ik het hier eens over hebben als gelovige. Ik las gisteren namelijk een interview in het AD waarbij een pedagoge haar visie deelde of je als ouder wel of geen roze of blauwe geboortekaartje mag versturen. Haar advies: niet doen! En, daar heeft ze blijkbaar voor gestudeerd. Ik niet, dus mijn ruimdenkende geest raakt volledig de kluts kwijt. Met de identiteitsproblemen van mensen heb ik echt te doen. Zij zoeken naarstig naar geluk en verlossing. In hun hoofd en wellicht op de operatietafel. Ik gun iedereen een gelukkig leven, maar als er nu in Nederland gepredikt wordt dat…

Continue Reading

Mannen opgelet!

Ik hou van mannen, vooral de mijne. Met drie testosteron kanonnen in huis weet ik als geen ander, dat er grote verschillen zijn tussen man en vrouw. Toch predik ik maar al te graag voor het zelfde bestaansrecht. Ongelijkheid tussen man en vrouw en ongelijkheid in iedere zin van het woord raakt mij. Nu moet je niet denken dat dit een feministische strijdcolumn wordt, maar ik breng wel graag een verkeerde verhouding aan het licht. Waarbij de aanleiding van het schrijven van deze blog geen preek op zondag is, maar de verbazingwekkende en seksistische tv uitzendingen van tegenwoordig. Met programma’s…

Continue Reading

Schaam je!

Ik doe mijn best om als mens vredelievend en geduldig over te komen. Het is een levensdoel op zich. Dat ik mij dan soms behoorlijk schaam voor iets dat ik doe of zeg is inherent aan dat besluit. Ook dat ik schrik van de kleine, maar lange, oorlogen die in relaties en gezinnen worden gevoerd. Doordat ik niet uit ben op wrijving raak ik wel eens verward met wat ik wel en niet tolereer. Met het gevolg dat ik dan onverwachts met een duidelijke toon mijn emoties ventileer of anderen terechtwijs. Voor jezelf opkomen en een ander corrigeren is zeker niet…

Continue Reading

#ikbendrieminutenstil

Okay, ik begin deze blog eens met een vraag. Beheers jij jouw emoties? Ik denk het antwoord al te weten. Best lastig hè? Dit vraagstuk houdt mij de laatste tijd bezig. Wat vraagt God van mij over de ruimte die ik mag geven over mijn gevoel, heb ik stil te blijven vanuit respect voor de ander en wanneer deel je Zijn gedachten? Sinds ik God ken, weet ik dat ik mijn ego niet zo serieus moet nemen. Toch is boosheid of irritatie naar het gedrag van een ander niet per definitie fout. Jezus gaf immers ook wel eens ruimte aan…

Continue Reading