Een luie donder is volgens mijn eerste interpretatie iemand die nooit iets regelt, vaak iets laat afweten en geen motivatie heeft om iets te doen. Ik krijg er persoonlijk wat kriebels van, maar nu ik richting de vijftig loop, weet ik dat we wat kunnen leren van de mensen die ons irriteren. En, dan vooral. Dat alleen Liefde alles recht zet. Ik heb dus de vrije keus om met Liefde, angst of wedijver naar anderen te kijken, waarbij ik weet dat de geest van God mijn waarneming corrigeert. Jezus heeft namelijk Liefde als uitgangspunt en zo kan ik nog wel…
Liever lui dan moe
