Linda Klinkenberg woorden van geloof

Posts Tagged‘lijden’

Stilte-tijd

Een psalm door Linda, voor rust Nam ik voor de stilte maar meermomenten van niets moetenDoor de lagen van angstmet mildheid gevoelens begroeten Nam ik voor de stilte maar meertijd om dichterbij te komenVoorbij de schaamte en schuldontmoet ik mijn innerlijke dromen Nam ik voor de stilte maar meerruimte voor Gods aanwezigheidDe liefde die knopen ontward geduldig op de juiste tijd Zijn zalf en kompressenbrengt mijn rusteloze ziel in vredeNam ik maar minder genoegenmet de excuses om tot die stilte te treden

Continue Reading

Lazarus

Leontien pakt de lege wijnflessen van de keukenvloer en stopt ze in een plastic tas. Het was een rustige zaterdag, maar dat is natuurlijk een misvatting. De alcohol verstoort haar leven en de nachtmerries blijven. Dit keer lagen de kinderen in de tuin. Leontien kon ze weer niet redden vannacht. Als stokken uit de Ted de Braak Show vlogen de kinderen kaarsrecht naar beneden. Vangen lukte niet, waardoor ze met een geplakt t-shirt aan haar huid nog duizenden schapen telt om de slaap te vatten. De zwarte gedachten stoppen niet, maar de alcohol helpt haar te ontsnappen. In de bijbel…

Continue Reading

Moraalridder

Aan mijn servieskast hangt al een jaar of tien een papiertje met de tekst: ‘wanneer je de drang om terug te kijken, kunt weerstaan, is alles steeds weer fris, elk moment een nieuwe start.’ Ik mag deze spreuk op mijn voorhoofd plakken, want eerlijk? Blijven hangen in ellende doet geen mens goed, maar is een hele uitdaging. In de kern geloof ik dat we op onze eigen manier een goed mens willen zijn en het misschien daarom wel doen. Je loopt soms vast, want wat is nou ‘goed gedrag’? En, hoe blijven we in het jaar 2020 met vele uitersten,…

Continue Reading

Hij was maar een clown

Traditiegetrouw hangt Freek aan de bar in café ’t Sluisje. Verkleed als clown drinkt hij zijn pintjes en wacht hij met smart op het liedje dat speciaal voor hem wordt gedraaid. Zodra Ben Cramer zijn mond open trekt, trekt bij Freek de rode kleur van zijn neus naar zijn wangen. Gezien worden Rood worden zijn wangen niet van verlegenheid. Het is de warmte die hij ontvangt wanneer de polonaise wordt inzet. De fijne sensaties in zijn afgetakelde lijf, wanneer ‘de Clown’ uit volle borst en met consumptie wordt meegezongen. Van stoere piraten zonder spierballen tot verpleegsters met een veel te…

Continue Reading

Doe eens normaal!

‘De enige normale mensen zijn de mensen die je niet goed kent.’ Het is een citaat van Alfred Adler, een vooraanstaand psychiater en pionier op het gebied van persoonlijkheidsleer. Wanneer ik dit lees, moet ik lachen. De mensen die open durven te zijn en ik van dicht bij ken, hebben inderdaad allemaal wel iets. Niks menselijks is ons vreemd. Vaak denk ik dat de mensen die verder van mij afstaan normaler overkomen, maar ach die ken ik blijkbaar niet zo goed. Sommigen verbergen de hele handel, want je ziel en zaligheid leg je niet bij iedereen bloot. Voor een gemiddelde…

Continue Reading