Voorwaar, pas in het duister vindt men het licht.Dus als we verdriet of problemen hebben, is dat licht dichterbij dan ooit. Ellen leest de boodschap drie keer, het tijdschrift stevig in haar handen. Ze heeft iets met oneliners. Ze peppen haar op, maar soms grijpen ze haar naar de keel. Alsof geluk alleen voor bepaalde mensen is, want het einde van de tunnel ziet ze niet. Haar thee is koud en koude kamillethee is niet te drinken. Toch drinkt ze ervan, want het blijkt goed te zijn. Zo zit ze alweer meer dan een uur met een blad en smerige thee voor het raam, waarbij de kilte van januari door het venster voelbaar is. De kilte in haarzelf al…
Licht in de tunnel
