Een psalm door Linda, voor rust Nam ik voor de stilte maar meermomenten van niets moetenDoor de lagen van angstmet mildheid gevoelens begroeten Nam ik voor de stilte maar meertijd om dichterbij te komenVoorbij de schaamte en schuldontmoet ik mijn innerlijke dromen Nam ik voor de stilte maar meerruimte voor Gods aanwezigheidDe liefde die knopen ontward geduldig op de juiste tijd Zijn zalf en kompressenbrengt mijn rusteloze ziel in vredeNam ik maar minder genoegenmet de excuses om tot die stilte te treden