Geduld is een schone zaak en dat wordt in 2020 zeker van ons gevraagd. De wereld staat op zijn kop en je eigen controle moet overboord terwijl je de touwtjes graag in handen houdt. Corona zorgt ervoor dat je naar binnen keert en stil staat bij jezelf en de wereld om je heen. Het is een echt monnikenjaar. Jezelf net als Jezus even terugtrekken op die berg met belangrijke levensvragen en de verbinding weer aangaan in de samenleving, kost moeite. Angst, stress en pijn is er namelijk in alle vormen en maten.
Onderweg
Deze Corona-tijd biedt de mogelijkheid om met volledige aandacht iets aan jezelf te veranderen en op jouw manier aan de wereld bij te dragen. De dagelijkse kost van thuis zitten, rust nemen, structuur en regels bewaken is net een echt kloosterleven. In de wereld om je heen zie je mensen lijden en deze willen het hart delen om gehoord te worden. Dit is nodig voor verwerking en verandering. Kijk naar #blacklivesmatters.
Ik kom hier als blanke Hollander echt wat kronkels tegen in cultureel aangeleerd gedrag wanneer ik de loep niet op een ander richt, maar de spiegel voor mijzelf hou. Zo ont-dek ik steeds van mijzelf en dat durf ik hardop te zeggen dat ik sensitiever blijk dan vele anderen. Ik ervaar soms dingen, die tegen logica ingaan. Dat niet meer als belastend ervaren, is de kunst. Het is een verrijking die echt tot zijn recht komen, wanneer het als doel heeft om een ander te helpen.
Jezelf in een systeem proberen te passen of die proberen te veranderen, dat lukt niet alleen.
Ik hou van de maakbaarheid van dingen, maar heb ook ontdekt dat je leeg kan lopen op plekken en bij mensen waar ik als mens niet gelukkig van word. Waar het aan ligt dat is niet zo belangrijk, maar hard werken en jezelf in een systeem proberen te passen of die proberen te veranderen, dat lukt niet alleen. Al heb ik wel geleerd om mensen te ontmoeten die anders zijn dan ik en toch tot zegen te kunnen zijn. En zo kan ik mijzelf geruststellen in de wet van naaste-liefde tonen. Dat blijk ik steeds minder eng te vinden. Het is datgene wat we allemaal wensen, geliefd voelen en liefde nastreven. Al gaat het zo vaak mis.
Ruimte
Kiezen voor jezelf betekent niet dat je een naaste niet lief hebt. Dat kan goed samengaan, al blijft dat flink oefenen. In mijn eigen gebrokenheid kwam ik weer dichter bij mijn eigen essentie uit. Gebeden van voorspoed helpen in tijden van iedere persoonlijke crisis. Ook in dit Corona-jaar blijft God nog steeds hetzelfde. Het eerste deel van 2020 zal ik persoonlijk herinneren als een keerpunt. Maatschappelijk, geestelijk en universeel. Dat monnikenwerk is goed om je te ont-doen van al je moeten en jezelf ont-moeten. Of zoals de Bijbel schrijft: Liefde volhardt in het scheppen van ruimte (naar 1 Kor 13:4). Wat blijkt iedereen toch behoefte te hebben aan die ruimte. Zo besluit ik dat, de tweede helft van dit jaar, mijzelf te blijven gunnen en anderen ook. Ontdek je mee? Jezelf afstemmen op wat God in jouw hart te zeggen heeft? Dat wordt wel zes maanden monnikenwerk.