Okay, ik begin deze blog eens met een vraag. Beheers jij jouw emoties? Ik denk het antwoord al te weten. Best lastig hè? Dit vraagstuk houdt mij de laatste tijd bezig. Wat vraagt God van mij over de ruimte die ik mag geven over mijn gevoel, heb ik stil te blijven vanuit respect voor de ander en wanneer deel je Zijn gedachten? Sinds ik God ken, weet ik dat ik mijn ego niet zo serieus moet nemen. Toch is boosheid of irritatie naar het gedrag van een ander niet per definitie fout. Jezus gaf immers ook wel eens ruimte aan Zijn boosheid en de Bijbel spreekt hier ook over. Soms is het echt goed om boos te worden op de dingen waar God ook boos op zou zijn. Daarom vraag ik mij af wat God van ons vraagt als ik de artikelen in de krant lees over de groepering die de dodenherdenking op de Dam wil verstoren.
Regels van liefde
Het gaat er niet om dat ik gelijk krijg, maar ik heb even last van mijn emoties. Leg mij alsjeblieft eens uit waarom een groepering bedacht heeft om de boel te gaan verzieken? Waarom moet men aandacht vragen voor andere oorlog-slachtoffers door op een dwaze manier de boel op naaien? Ik begrijp werkelijk niet hoe sommige mensen in elkaar steken. De herdenking verbindt miljoenen Nederlanders en ondanks dat ik ieder mens behoorlijk serieus neem, schieten mijn emoties van hot naar her. God vergeef mij. Ik geloof dat wanneer je boos bent uit eigen belang dat niet goed is. Jezus werd ook boos als anderen onrecht werden aangedaan, dus ik vraag mij af hoe God naar zo’n actiegroep kijkt. Om tot rust te komen en het te bevatten, trek ik alles even naar het kleine. Hoe zou ik reageren als iemand zich niet gedraagt op een huiselijk feestje, social media, een crematie of zakelijke bijeenkomst? Ik denkt dat velen in eerste instantie verkeerd gedrag willen negeren, maar dat we uiteindelijk de persoon (vriendelijk) aan spreken op zijn of haar gedrag. Als het ongepaste gedrag aanhoudt en diegene de sfeer en gevoelens bij meerderen blijft verstoren, dan wordt de persoon uit de setting verwijderd. Niet omdat we de persoon niet liefhebben, maar hij of zij zich niet aan de gestelde regels houdt. Regels zijn er immers niet voor niks en de tien geboden zijn de basis van ons bestaan en onze wetgeving.
Al het goede komt in drievoud en drie staat voor mij voor de drie-eenheid: God, Jezus en de Heilige Geest.
Een drie-eenheid dat niet verstoot, overschreeuwt en wildwoekering wil voorkomen.
Drie-eenheid
Net als de meeste linkse activisten probeer ik ook aandacht te vragen voor het verbeteren van de wereld en ik begrijp dat deze demonstranten iets duidelijk willen maken. Net als zij wil ik geen exclusiviteit, maar ik wil ook geen zoekgeraakte tradities. Actiegroepen hebben waarde, maar deze actie geeft bij mij een verkeerd tegengeluid. Al zal de rechter de actie hoogstwaarschijnlijk afkeuren, ik ben lichtelijk bang dat relschoppers (die wellicht nog geeneens bij de groepering horen) misbruik maken van dit moment. Vanwege deze heisa besluit ik bij deze ook een actiegroep te beginnen. De actiegroep heet: ik ben drie minuten stil. Ofwel #ikbendrieminutenstil.
Al het goede komt in drievoud en drie staat voor mij voor de drie-eenheid: God, Jezus en de Heilige Geest. Een drie-eenheid dat niet verstoot, overschreeuwt en wildwoekering wil voorkomen. Nummer drie blijkt in de wereld een heilig getal, waarbij het gaat om het inspirerend uiten van de ware gevoelens en geest. In balans, zorgend en sociaal, altijd. Hierbij nodig ik een ieder uit om hetzelfde te doen en ik hoop op minimaal drie biddende mensen. 4 mei staat namelijk voor het voorkomen van de ellende die er toen was. Geen geschreeuw, geen wij en zij, geen oorlog. Dat geluid wil ik laten horen. Een geluid van medeleven, respect en eenheid. Ik geef graag een geluid van een God die vrede, maar ook liefdevolle correctie geeft. Vrijdag ben ik dus stil en minimaal een minuut langer in gebed. Ik bid om acht uur voor álle slachtoffers van oorlogen en geweld. Doe je mee?