Als een echte spons, slurp ik filosofische verhalen en christelijke weetjes op van internet. Logischerwijs gaat op dit moment mijn aandacht naar columnisten en zodoende heb ik mij als abonnee bij enkele christelijke collega’s aangemeld. Kom maar door met een extra portie geloof! Terwijl ik hun verhalen lees herken ik wat gedragingen. Ik ben niet de enige die haar kwetsbaarheden toont en een positieve houding naar persoonlijke ontwikkeling en de wereld heeft. Typisch christelijk, vul ik in, als ik diepe levensvragen zie. Hmm, dan vraag ik mij af of het niet gewoon cool is om deze karaktertrekken überhaupt te bezitten? Waarbij ik tot een zelf gecreëerde, maar geen onaardige, conclusie kom dat ik onder een hippe doelgroep val.
Ja, christenen zijn hip. En mijn kerk is dat ook. Hip is synoniem voor: eigentijds, gedurfd, jong, snel en modern. Ik voel mij dus een hippe christen, al val ik niet in de categorie jong. Desondanks help ik de groep gelovigen graag van een truttig imago af. Degenen die in mijn omgeving een dienst hebben meegemaakt, en gewend zijn aan ouderwetse tradities en regels, waren dan ook vooral verbaasd of geraakt door deze toegankelijke en hippe kerk waar ik kom. Top! Ik houd van onze verschillen, maar ook van vernieuwing en buiten de lijntjes denken. Dat is wat God mij ook vaak laat zien. We zijn immers allemaal uniek.
Toch merk ik op, dat ook ik in hokjes denk. Zo heb ik een mening over christelijke bloggers en moet ik mijn best doen om ze niet meteen in een suffig hokje te duwen. Oeps. Zo vraag ik mij bijvoorbeeld af hoe het kan dat al die boeiende verhalen in boeken en op websites begeleid worden met een saaie afbeelding, zoals een leeuw, een wolk of een duif. Hallo!! Wie heeft ooit bedacht om bij een krachtige vers een middeleeuws lettertype te gebruiken en een stoffige bijbel te plaatsen? Jullie maken het mij wel lastig hoor, om dat hippe karakter hoog te houden…
Natuurlijk wil ik als een “nette” christen naar de inhoud van de blogs kijken en niet te snel oordelen op basis van uiterlijkheden, maar hé… het oog wil toch ook wat? Hiermee wordt het typerende geloofsimago vastgehouden en dat is zo jammer. Het geloof is namelijk zo kleurrijk, positief en verfrissend. En, al die gepassioneerde Jezus-fans in mijn gemeente zijn enorm divers, boeiend en levendig.
‘All is well, laat los Lin. Ook die tekening van een leeuw is okay,’ zeg ik tegen mijzelf. Toevallig ben ik gezegend met een “dochter” in de kerk die de meest fantastische lifestyle en portretfoto’s voor mijn site heeft gemaakt, maar verheugen doe ik mij nu al op al die bloggers met creatieve en eigentijdse ideeën. Mocht jij ze kennen, zet hun link hieronder! Ik lees en bekijk ze graag. En voor degenen die toch graag een afbeelding van een leeuw zien, maak kennis met Boris. Volgens mij de hipste katachtige in zijn soort.