Heilig boontje

‘Ach joh! Lekker om je heen kijken en het bed met anderen delen als je vrijgezel bent, daar is toch niks mis mee? Dat is goed voor je zelfvertrouwen.’
Ik hoor het iemand zeggen op een feestje. Met een ‘Ja, inderdaad,’ geeft hij vervolgens antwoord op mijn verbaasde vraag of je echt seks met Jan en alleman nodig hebt, enkel voor een bevestiging.
Hij blijkt niet de enige die deze, naar mijn in ziens, onverschillige mening deelt. Zelfs binnen het huwelijk veroordeelt negentig procent van de mensen vreemdgaan, maar blijkt de kans dat je te maken krijgt met overspel ergens tussen de veertig en zesenzeventig procent. Aangezien vreemdgaan stiekem gebeurt, is dit volgens mij nog aan de lage kant.

Na het laatste antwoord stop ik met praten. Ik wil niet meteen met een vingertje wijzen en mensen openlijk terechtwijzen. Hier geen hooghartige serenade waarbij ik vreemdgaan of snel en zomaar het bed delen ‘no go’ vind. Ik heb er een mening over, dat wel, maar ik ben geen heilig boontje. Ik zal liegen als ik zelf nooit in de verleiding ben gebracht of andere verkeerde dingen doe. Persoonlijk vind ik het alleen een ingewikkelde toestand om mannen, naast diegene die ik al zesentwintig jaar liefheb, te verleiden. En dan juist om dat antwoord: “voor je zelfvertrouwen.”
Is het niet zo dat je in het diepste waarde- en normbesef weet, of je nu gelooft of niet, dat seks en jouw lichaam geen artikel is en je een bevestiging niet bij de ander zoekt? Je bent in de kern perfect geschapen, hoe dubbelzinnig deze zin nu ook lijkt. Als je genoeg eigenwaarde hebt, heeft erop los neuken om van iemand een “goed gevoel” te krijgen, volgens mij geen enkele zin. En als je te weinig eigenwaarde hebt, al helemaal niet.

Uit het onderzoek van Rutgers van vorige week over seks voor je 25ste blijkt dat jongeren later met seks beginnen dan vijf jaar geleden. In 2012 had de helft van de Nederlandse jongeren met 17,1 jaar geslachtsgemeenschap gehad, nu is dat 18,6 jaar. Ik vind dat een goede zaak, aangezien jongeren het vaker onveilig doen of zich gedwongen voelen. Als moeder vertel ik mijn jongens hoe ze respectvol met vrouwen om moeten gaan en seks kunnen bewaren voor degene waar je de toekomst mee wilt delen. Uiteraard maken zij zelf hun eigen keuzes. Seks is iets moois en het is de bedoeling dat eenieder ervan geniet. Ik schaam mij niet om te zeggen dat ik van seks hou en ik een goed seksleven heb. Toch had ik vroeger graag andere keuzes gemaakt. Ik kende God in die tijd nog niet, anders had Hij mij graag voor wat negatieve ervaringen behoed.

Binnen ieder huwelijk staat het seksleven weleens op een lager pitje. Ook hiero. Natuurlijk ben ik ook onzeker geweest en heb ik een groepsnorm, die flirten en vreemdgaan oké vonden, overwogen. Daarnaast ben ik een gekwetste partner geweest van een man die het minder makkelijk vond om het spel van de verleiding te weerstaan, maar wraak daar win je niks mee. Gelukkig heb ik Jezus in mijn leven die de waarheid aan het licht brengt en mij corrigeert waar nodig. Een God die mij laat merken dat ik door Hem gezien wordt en mij liefheeft. Daar is een verleidelijke blik van die leuke neger op het festival niets bij.

De bijbel laat zien dat seks in het huwelijk een geschenk van God is. Hij wil dat wij van seksuele intimiteit genieten en elkaar in elkaars seksuele behoeften voorzien. Ook in de seksuele relatie gaat het volgens mij om het geven aan de ander, waarbij je daarna overigens aardig verrast kan worden. Lees eens een paar mooie verzen, de Bijbel staat vol met teksten over seks en het huwelijk: Genesis 1:27-311 Korinthiërs 7:3 & spreuken 5:18-19. Seks blijft een interessant onderwerp, ook binnen het Christendom. Of, juist binnen het Christendom.

Een studente van mijn schrijfopleiding schreef in een blog de volgende tekst: ‘schaamte is een emotionele reactie op angst voor afwijzing, waarbij het individu de groepsnorm op zichzelf toepast. Maar wat als de groepsnorm niet reëel is en de groep dat zelf nog niet weet?’
Vooral die laatste vraag vind ik interessant. Wat als een groot deel van de wereld gelooft dat je alles maar mag consumeren wat voor handen ligt, dus ook seks? Of een grote groep zich schaamt voor verleidingsgevoelens en seksuele drang, die toch echt bestaan? Waarom zouden we die dan niet benoemen om tot een bewustwording te komen? Waarom wegmoffelen of recht lullen?
En wat als een groot deel van de wereld nog onwetend is over een God die je een fijn seksleven gunt, maar wel met dezelfde partner? Hij een bedoeling heeft met je leven en dus ook met je seksleven.

Ik vind het spannend, maar ik hoop dat mensen hun identiteit niet aan irreële wereldse waarden ophangen, al blijft het een hele uitdaging om bij de “juiste groep” te horen. Ondanks de mening van de man op het feestje heb ik hem lief, maar bij deze groep wil ik niet horen. Andersdenkend of niet, plak dan op mij maar dat etiket met Heilig Boontje. Ik vind het prima.

6 comments on Heilig boontje

  • Rien van nder Meer

    Hé Linda, wat een openhartigheid. Geweldig dat je zo open en eerlijk vanuit JEZELF zo mooi opschrijft hoe jij met dit onderwerp omgaat. Openheid staat bij mij ook op de 1e plaats, al weet ik niet zeker of ik zover ga als jij nu doet. Dat zal met het generatieverschil te maken hebben denk ik. Maaaaaaaaaaaarrrrrrrrr, …………………… openheid is mijn motto.
    Ik wacht met ongeduld op je volgende blog. XX

    • Linda Klinkenberg (author)

      Wat heerlijk toch om jouw reacties te lezen pap. Anderen reageren op Social Media, maar jij trouw hier met zoveel support. Ik ga gauw weer aan de slag! haha.

  • Een bekende!

    Hoi Linda.

    Wat kan jij goed en duidelijk omschrijven wat je denkt en wat je zegt! Je mag trots op je zelf zijn. Helaas is er geen god voor mij, maar als hij er wel is, mag hij wel wat meer sex in mijn leven brengen. Dat is soms nog ver te zoeken, helaas. Ik mis het, maar je kan je eigen gevoel niet dwingen. Ik doe mijn lieverd daarin te kort en dat vind ik erg verdrietig. Is sex iets wat moet in een relatie, of is het iets van “mooi meegenomen”? Soms lastig. Om mij heen hoor ik vaak dat velen met een drukke baan en kinderen en daarom vermoeidheid minder sex hebben, maar als dat nou niet altijd de rede is, ben ik dan een saaie vrouw? Dat er geen behoefte is, ben ik dan ongezond of raar? Dat vraag ik mij zelf regelmatig af! Of is het houden van weg, heb ik daarom geen sex? Ik denk het niet, want ik heb ook geen behoefte om vreemd te gaan. Ik vind het lastig. Liefde krijgen heb je nodig, maar die krijg ik ook op een andere manier, daar is sex niet voor nodig. Of wel? Help, ik doe vast iets niet goed. Ik wil mijn lieve vriend niet kwijt, maar ik doe hem nu zoveel te kort.

    • Linda Klinkenberg (author)

      Lieve “bekende”,
      Wat dapper dat je hier je verhaal deelt. Enne, je bent zéker niet de enige. Hier in huis is deze fase ook geweest. Het allerbelangrijkste in de relatie is (volgens mij) dat je de ander laat zien dat je om diegene werkelijk geeft en dat geen zin in seks hebben niet met de persoon te maken heeft. Maar, soms is dat wel zo en dan nog moet je gewoon door die fase heen en hard werken. Liefhebben is een keuze en een werkwoord. 🙂 Elkaar begeren blijft altijd belangrijk. Ik bedoel daarmee, dat je tijd vrij maakt voor de ander. Dat is nodig! Altijd! Ook als je het druk hebt. Tijd voor het gesprek, tijd voor verbinding, hem die aandacht geven. Seks wordt dan een logisch gevolg. Kijk eens waar je nu al je tijd aan besteedt. Je zegt dat je de seks mist…. Maak tijd vrij voor hem én misschien ook eens voor jezelf, zodat je jezelf ook niet zo schuldig hoeft te voelen. Schuldgevoel is niet van God. God is liefde. En, ik geloof er niks van dat je een saaie vrouw bent en hem tekort doet. Je bent goed genoeg! … en het kan beter 🙂 Dus weg met die zelfdestructieve gedachten. Liefs, Linda

  • Anne Stekhoven

    ‘En wat als een groot deel van de wereld nog onwetend is over een God die je een fijn seksleven gunt, maar wel met dezelfde partner? Hij een bedoeling heeft met je leven en dus ook met je seksleven.’

    Hier heb ik moeite mee. Want ik word morgen 50 en heb tot nog toe ik mijn vaste partner niet gevonden…Mijn verloving met een fijne christelijke man is recent verbroken -door hem- omdat hij niet zichzelf was in de relatie, blijkt nu.

    • Linda Klinkenberg (author)

      Hoi Anne,
      Wat verdrietig van je ex-vriend. Ik gun je een fijn leven inclusief seks. Het zijn vragen die ik stelde en mijzelf nog steeds dagelijks afvraag. Ik geloof wat ik opschrijf, maar snap dat je moeite hebt met die zin en ik kan niet voor jou beslissen hoe hiermee om te gaan. Je blijft een mens en onderzoekt het leven en de wetten zelf, jij gelukkig samen met God. God zal je vast troost geven in deze situatie, maar de situatie blijft nog steeds vervelend. Ik zal je meenemen in gebed deze week. Sterkte! Liefs, Linda

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *