Ik scan het ietwat negatieve nieuws in het Algemeen Dagblad en duik dan de zaterdagbijlage in. My kind of stuf.
Dit keer lees ik artikelen over aardig zijn, het vinden van geluk en (het klinkt wat dubbel, maar toch is het zo) de deprimerende depressiecijfers in Nederland. In een van deze artikelen komt het begrip onbaatzuchtige altruïsme voor. Ofwel: iemand helpen zonder dat je er zelf beter van wordt. Het begrip houdt mij bezig.
Het klopt dat altruïstisch gedrag zorgt voor conflicten met jezelf. Je kan niet alleen maar rekening houden met de wensen van anderen. Vooral als het wensen zijn die onder de categorie negatief, fout of pijnlijk vallen. Ik hou van het goddelijke besef dat we ons hebben te richten op de ander, maar onszelf uitvlakken dat lukt natuurlijk niet. Jij doet er immers toe en er is een reden waarom je hier bent. Dat wist Jezus ook. Zijn motivatie was immers jij.
Het goede doen
Zijn lessen zitten alleen wel in een gezond portie egoïsme. Hij wil graag dat jij het beste van jezelf wordt, maar dat geldt dan voor iedereen.
Niet alleen de bijbel, maar ook de grondwet zegt dat iedereen gelijk is. We hoeven het niet met iedereen eens te zijn, maar hebben andersdenkenden en verschillende mensentypen wel lief te hebben. Dat stilstaan bij de ander blijkt in de praktijk alleen lastiger dan we denken.
We dienen te beseffen dat behulpzaamheid of aardig doen de gever namelijk altijd iets oplevert. Ook volgens dit artikel. Je krijgt iets als je geeft. Wie alleen met zichzelf rekening houdt, ofwel egoïstisch is, krijgt conflicten met zijn omgeving en deze dagelijkse onrust maken het leven zwaar en frustrerend. Zuivere goedheid bestaat, maar ik weet zeker dat geven ook aan te leren valt. Ik ben zo’n geval. Ik ben van nature echt geen Moeder Theresa. Ik denk ook graag aan mijzelf. Hier schrijft een soms trotse dame uit De Meern die door de nodige negatieve ervaringen een eigen willetje heeft die weleens in de weg zit.
Vrucht
Sterke wil of niet; sinds ik God ken, ben ik mij meer bewust van het zinvolle besef dat ik de wereld met mijn unieke imperfectie ook beter kan maken. Geven en aardig doen is een kunst en de ene is er beter in dan de ander. Maar, het valt te leren.
Zo speelt cultuur hierbij een rol. In Nederland heerst wellicht een ‘doe nou maar normaal en laat de ander met rust’ cultuur. Maar, is aardig doen niet een normale fatsoensregel die het idee van het met rust laten overstijgen kan?
Onbaatzuchtig aardig doen is een kunst die wellicht alleen God toebehoort. Niemand verdient namelijk Zijn liefde en toch krijgen wij het. Geloven is voor mij dan ook een levensstijl die ervoor zorgt dat ik grenzen ten goede verleg en waarbij ik in een gelukkige flow kom.
Volgens een artikel in dezelfde zaterdagbijlage van 365dagensuccesvol, dat als doel heeft om Nederland het gelukkigste land van de wereld te maken, is de essentie van flow dat je besluit om te stoppen met vechten. Vrij vertaalt door mij als: aanvaarding, vergeving of genade. Of nog simpeler: je doet gewoon aardig!
Het populaire duo schrijft over niets doen en dat je harmonie hebt te vinden met alles wat er is. Ik geloof, als ervaren meditatiedocente en gebedsbeoefenaar, dat het geluk inderdaad ligt in de stilte en dat wat je doet met aandacht te doen. De verwarring die ik zelf ontdekte is dat het geluk alleen niet in jezelf ligt. Door op zoek te gaan naar die stilte en je af te stemmen op iets groter dan jijzelf, God dus, komt waarheid aan het licht. Tijdens een meditatie kan God zijn liefde over je heen storten en de vruchten van Zijn Geest laten zien.
In Galaten 5: 22-23 staat dit duidelijk omschreven:
De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Daartegen richt de wet zich niet.
Geluk
Als mens ben ik niet meer neutraal sinds ik de kracht van de Heilige Geest heb ontvangen. De vruchten van de geest geven mij geluk en dat wat God aan iemand geeft, kan niet meer worden afgenomen. Ik heb een wil en ben in staat om het leven te veranderen. Ja, hier komt het paradigma dat je zelf geluk bepaalt.
Ik geef je wel een waarschuwing. Als je voor geluk gaat en ervoor kiest om het samen met God te doen zal je als mens veranderen. Je zal merken dat situaties zich keren, mogelijkheden klaarliggen en je simpelweg aardiger wordt. En, hé is dat niet een flow waar je in wilt zitten?
Onderschat dus nooit wat jij kan doen en weet, onbaatzuchtig mediteren met God lukt niet. Het is geven en nemen. Je wordt voor de wereld om je heen een aantrekkelijker mens en, het klinkt misschien wat zelfzuchtig, je wordt er zelf ook gelukkig van.