Geloof jij niet?

Iets in mij zoekt altijd naar datgene wat ons verbind. Bij het vraagstuk geloof blijkt dit echter ingewikkelder dan gedacht. Of je nu gelooft of niet, de meeste lezers kunnen zich wel identificeren met liefde. Maar als ik hierover schrijf, dan kom je er nog niet achter wat liefhebben is. Zo werkt het volgens mij ook met geloof. Het geloof opdringen heeft dus niet zo veel zin en zo ontdek ik dat mijn blogs vanuit dat oogpunt eigenlijk geen enkele functie hebben. Hoe schrijf ik dan woorden van geloof, waar iedereen zich in zou kunnen herkennen? Een lastige klus. In de hele wereld drijven andersdenkenden uit elkaar. Buitensluiten is een gewoonte geworden en gebeurt ook binnen groepen gelovigen. Waarbij ik meteen weer mijn eigen ruiten ingooi en het geloof niet aantrekkelijk maak.

Bruggen slaan

Of het nu gaat om geloof in jezelf, het liefhebben van de ander of de liefde van God, ik denk dat door het laatste als belangrijkste punt te nemen je weer beter voor de eerste twee punten zorgt. Gods genade, ofwel Zijn liefde is de enige die niks terug vraagt en dat zijn wij als mens niet gewend. Misschien lijken gelovigen daarom wel vreemd voor niet-gelovigen.
Mijn standpunt is alom bekend en ik aap Jezus graag na in plaats van mijn identiteit aan omstandigheden, ouders, kinderen, werk of bekende you-tubers en striphelden te verlenen. Dat kost moeite, echt. Maar, ik vind Jezus de grootste held van alle tijden. Je bent namelijk best spectaculair als je een brug tussen mensen en God weet te bouwen. Dus, naar mijn praatjes hoef je ook niet te luisteren. Ik ben slechts een slap aftreksel die geen oplossing heeft voor ieders problemen. Mijn vrede wordt net zo goed wel eens verstoort. Ook daar biedt het geloof geen garantie voor.

Ik zie alles als een goddelijke uitnodiging. We doen namelijk niets anders dan samen het leven ontdekken. 

Okay, laat ik een pluspuntje geven. Wat mij namelijk altijd opvalt als ik Jezus door de Bijbel heen hoor spreken, is dat geloven helemaal niet zo ingewikkeld is. Het is heel puur en dient met vol vertrouwen en met een nieuwsgierige blik bekeken te worden. Jezus sprak immers ooit de magische woorden: “van hen die zijn zoals kinderen is het koninkrijk der hemelen.” Zodra ik te stellig en serieus het geloof ga beschrijven haken ongelovigen af en wanneer ik een te grote open vizier naar de wereld hou, zie ik ook vingers wijzen. Hoe fanatiek ik ook ben en de harmonie graag najaag, ik doe het op mijn manier. Het past mij persoonlijk niet zo om met religieuze beredeneringen en wetmatigheden het geloof vastberaden in je strot te duwen. Ik zie alles als een goddelijke uitnodiging. We doen namelijk niets anders dan samen het leven ontdekken. Ook al ben ik zesenveertig, en voelt mijn lijf echt niet als een twaalfjarige, ik probeer te geloven als een kind. Het leven en mijn brein is al serieus genoeg.

Liefde

Die jeugdigheid probeer ik vast te houden door de liefde als levensstijl te nemen. Het is in ieder geval een stuk aantrekkelijker, dan wanneer ik dat niet doe. Toen ik voor de liefde koos in mijn tienerjaren kwam ik twintig jaar later bij God uit. Ik nam een omweggetje, okay dat wel. Ik begreep de liefde ook niet meteen. Als je voor de liefde kiest, leer je namelijk ook met het kwaad te dealen. Maar een liefdevolle levenswijze is volgens mij iets wat God wil. Liefde is wie en wat Hij is. Door de liefde te blijven zoeken, zal iedereen groeien en zal je een ander toestaan om op zijn eigen manier te groeien. Volgens mij leef je dan als mens meteen in eenheid met God. Uiteindelijk zal het enige wat overblijft aan het sterfbed namelijk ook gaan over de liefde. Dan komt de liefde het meest dichtbij. Liefde verzacht en verbind en mocht je dat ook niet geloven, met minder geloof kan je nog steeds kijken.

4 comments on Geloof jij niet?

  • Naomi

    Het opdringen van je geloof heeft vaak een tegenovergestelde uitwerking op mensen. Ik denk dat het goed is om je geloof zoveel mogelijk ‘voor te leven’ in wie en hoe je bent. Als dat dan nieuwsgierigheid opwekt bij anderen, kun je meer uitleg geven. Interessant artikel, geeft wat stof tot nadenken.

    • Linda Klinkenberg (author)

      Eens! Hoe kan je alleen over je geloof bloggen op een toegankelijke manier zodat het ook voor ongelovigen interessant en lekker leesbaar voer blijft? Ik probeer vooral dicht bij mijzelf te blijven, maar daar zit altijd een dankbaar stuk mens dat graag God promoot 🙂 Anders zou ik überhaupt niet bloggen… Stof tot nadenken dus en gauw weer een fictief verhaal haha. Een fijne 🌞 dag nog!

  • Derk van Dorth

    Hoe kun je dan over geloof bloggen? Doe als Jezus, vertel verhalen! Die spreken mensen aan. Ik kom er zelf niet meer zo toe, maar heb in het verleden op FB een aantal notities geplaatst. Ik ben benieuwd wat je daarvan vindt?

    • Linda Klinkenberg (author)

      Hoi Derk,
      Dank je wel voor de bemoediging om verhalen te blijven delen. Ik zit niet zo vaak op Facebook, maar blijf vooral ook notities delen. Goddelijke stof tot nadenken geven en een openheid en verbinding met Jezus houden, ons doel. Geniet van je zomer!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *