Het regent buiten. Haar vriendin kon niet spelen en Merel verveelt zich. “Pap, mag ik bij je liggen?”Peter leest de krant en laat deze even zakken. Hij kijkt haar aan met zijn leesbril op het puntje van zijn neus. “Natuurlijk.” Hij glimlacht en duwt zijn krant opzij. Merel kruipt tegen zijn ontspannen buik aan. Haar armpje slaat ze om hem heen. De buik is zacht en voelt vertrouwd. Zijn ademhaling is ontspannen. “Pap?” “Hmmm… ja…” Peter leest gewoon verder in zijn krant. Ze is het kwijt. Wat ze wilde vragen. Door haar vader te knuffelen, geeft ze zichzelf wat aandacht in de puurste vorm. Dat…